- ۱ نظر
- ۰۲ تیر ۹۷ ، ۰۵:۵۳
ماهی و گربه موفق ترین فیلم بلند شهرام مکری است
هرکس نام او را برای اولین بار به عنوان یک سینما دوست بشنود احتمالا از نام فامیلی اش خوشش خواهد آمد! اما اگر می خواهید او و استعداد عجیبش را دقیق تر کشف کنید تنها یک راه دارید:
فیلم هایش را ببینید
شهرام مکری به معنای واقعی سینما را تجربه می کند، همیشه به دنبال یک نوع قصه گویی جدید است، روایتی مدرن، داستان گویی شهرام مکری! هر بار حرفی جدید می زند و آدم را متعجب می کند، اگر نکند یک جای کار می لنگد، چون او شهرام مکری است و شما را وا میدارد که حین تماشای فیلمش بگویید:
آفرین، ایول، چقدر خوب!
لیست بلند بالای سمت ها و جوایزش را اینجا در سایت شخصی اش ببینید.
همچنین فیلم کوتاه "طوفان سنجاقک" و "محدوده دایره" را نیز می توانید در آپارات مسترکلاس ایران تماشا کنید. پیشاپیش از کیفیت پایین ویدئوها عذرخواهی می کنم. این تنها نسخه موجود در اینترنت است.
ماهی و گربه
یک فیلم سکانس پلان دیگر از شهرام مکری. سکانس پلان تکنیک مورد علاقه اوست و از حق نگذریم او این تکنیک را به خوبی اجرا می کند. داستان خاصی که او برای فیلم انتخاب کرده و لوکیشن فیلم یک ژانر جناییو ترسناک را رقم زده است. ریتم فیلم یکنواخت است اما این یکنواختی به هیچ وجه حوصله شما را سر نمی برد. اضطراب را در همان ریتم ثابت طوری به شما القا می کند که انگار قرار نیست اتفاقی بیافتد اما شما با تمام وجود آن را حس خواهید کرد. با آن که فیلم در گروه سینمای هنر و تجربه اکران شده اما فروش فیلمرقمی چشمگیر است و همین نشان دهنده ظهور گروهی جدید از مخاطبان سینماست. افرادی که به دنبال داستان گویی جدید و به دور از کلیشه ها می گردند.
گزارش فروش مربوط به ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ است.
همانطور که در جدول نیز دیدیم مکری با "ماهی و گربه" صدر نشین بلا منازع تعداد تماشاگر و فروش گیشه است. شاید این رقم قابل قیاس با ارقام فروش سینمای بدنه نباشد اما میزان فروش معیار مناسبی برای سنجیدن اقبال مردمی فیلم است و مکری توانسته این نکته را به همه کارگردانان این گروه ثابت کند که فیلم های هنر و تجربه صرفا تجربه ای هنری و آرتیست محور نبوده و سود مالی نیز به همراه خواهد داشت.
امیدوارم تعداد فیلمسازان علاقه مند با سرمایه گذاری روی خود، چه از لحاظ سواد سینمایی و چه از لحاظ اعتماد به خود برای ساخت فیلم و شرکت در گروه سینمای هنر و تجربه، روز به روز بیشتر شوند و این نهضت که ماهیتش باعث رشد و تعالی سینمای داخلی ما خواهد شد را همراهی کنند.
با سپاس
میلاد صیاد - فیلمساز
اسکار یکی از معتبرترین جشنواره های فیلم جهان است
در این پست لیست بلند بالایی از جشنواره های فیلم کوتاه و مستند بین المللی را معرفی خواهم کرد. تقریبا تمامی این جشنواره ها معتبر بوده و از رتبه ی بالایی در بین جشنواره های جهانی فیلم برخوردار هستند. بسیاری از کارگردانان خوش نام داخلی در تعداد زیادی از این جشنواره ها شرکت کرده اند.
جشنواره ها
ژانویه January / دی - بهمن
جشنواره فیلم ساندنس (آمریکا)
جشنواره فیلم رتردام (هلند)
جشنواره فیپا (فرانسه)
جشنواره فیلم مستند هلسینکی (فنلاند)
جشنواره فیلم کوتاه پاریس (فرانسه)
جشنواره فیلم کوتاه هالووین (انگلستان)
جشنواره فیلم کوتاه فلیکرفست (استرالیا)
فوریه February / بهمن - اسفند
جشنواره فیلم کوتاه کلرمون فران (فرانسه)
جشنواره فیلم برلین (آلمان)
کمپ استعدادهای جوان برلین (آلمان)
کنفرانس بین المللی سینمای مستند (استرالیا)
جشنواره مستند بیگ اسکای (آمریکا)
جشنواره مستند ناوارا (اسپانیا)
جشنواره مستند زاگرب (کرواسی)
مارس March / اسفند - فروردین
جشنواره فیلم کوتاه تامپره (فنلاند)
جشنواره مستند سینمادورئل (فرانسه)
جشنواره مستند تسالونیکی (یونان)
جشنواره مستند حقوق بشر یک جهان (جمهوری چک)
جشنواره مستند ایتس آل ترو (برزیل)
جشنواره فیلم کوتاه مونیخ (آلمان)
آوریل April / فروردین - اردیبهشت
جشنواره فیلم کوتاه اسپن (آمریکا)
جشنواره فیلم سن فرانسیسکو (آمریکا)
جشنواره مستند هات داکس (کانادا)
جشنواره مستند فول فریم (آمریکا)
جشنواره مستند ویزیون دوریل (سوییس)
جشنواره مستند نیویورک (آمریکا)
جشنواره فیلم کوتاه و رسانه جدید کورتیزان (بلژیک)
جشنواره مدیا آرت (آلمان)
جشنواره فیلم کوتاه و انیمیشن درسدن (آلمان)
جشنواره فیلمسازان جوان (اسپانیا)
مه May / اردیبهشت - خرداد
جشنواره فیلم کن (فرانسه)
جشنواره فیلم کوتاه اوبرهاوزن (آلمان)
جشنواره مستند مونیخ (آلمان)
جشنواره فیلم کوتاه کراکوو (لهستان)
جشنواره مستند داکسا (کانادا)
جشنواره فیلم کوتاه ویناس (اتریش)
جشنواره فیلم کوتاه یورکتون (کانادا)
جشنواره فیلم کوتاه پورتو (پرتغال)
ژوئن June / خرداد - تیر
جشنواره فیلم کوتاه هامبورگ (آلمان)
جشنواره فیلم کوتاه ورلدواید (کانادا)
جشنواره فیلم مسکو (روسیه)
جشنواره مستند سیلورداکس (آمریکا)
جشنواره انیمیشن انسی (فرانسه)
جشنواره فیلم کوتاه آرچیپلاجو (ایتالیا)
جشنواره فیلم کوتاه کوتاه (ژاپن)
جشنواره فیلم کوتاه هوئسکا (اسپانیا)
جشنواره فیلم ملل (اتریش)
ژوئیه July / تیر - مرداد
جشنواره مستند مارسی (فرانسه)
جشنواره فیلم کارلووی واری (جمهوری چک)
جشنواره فیلم کوتاه ویلادوکنده (پرتغال)
جشنواره فیلم بیان کوتاه (مکزیک)
جشنواره فیلم کوتاه وین (اتریش)
جشنواره فیلم کوتاه بلو هوریزنته (برزیل)
جشنواره فیلم کوتاه،مستند و انیمیشن پیام به انسان (روسیه)
جشنواره مستند و مردم شناسی پارنو (استونی)
جشنواره فیلم زرد آلوی طلایی (ارمنستان)
اوت August / مرداد - شهریور
جشنواره فیلم لوکارنو (سوییس)
جشنواره فیلم مونترال (کانادا)
جشنواره فیلم ونیز (ایتالیا)
جشنواره فیلم کوتاه سائوپائولو (برزیل)
جشنواره فیلم کوتاه و مستند داکوفست (کوزوو)
جشنواره مستند لوساس (فرانسه)
سپتامبر September / شهریور - مهر
جشنواره فیلم کوتاه پالم اسپرینگز (آمریکا)
جشنواره فیلم تورنتو (کانادا)
جشنواره فیلم سن سباستین (اسپانیا)
جشنواره فیلم کوتاه لس آنجلس (آمریکا)
جشنواره فیلم کوتاه دراما (یونان)
جشنواره فیلم کوتاه هال (انگلستان)
جشنواره مستند مدیترانه (بوسنی و هرزگوین)
اکتبر October / مهر - آبان
جشنواره مستند یاماگاتا (ژاپن)
جشنواره فیلم لندن (انگلستان)
جشنواره مستند شفیلد (انگلستان)
جشنواره مستند و انیمیشن لایپزیگ (آلمان)
جشنواره مستند هات اسپرینگز (آمریکا)
جشنواره فیلم کوتاه اپسالا (سوئد)
جشنواره مستند داکوپلیس (اسپانیا)
جشنواره فیلم کوتاه عشق کجاست؟ (رومانی)
جشنواره مستند آکسفورد (انگلستان)
جشنواره مستند مستقل سئول (کره جنوبی)
جشنواره فیلم کوتاه شورت سوپ (استرالیا)
نوامبر November / آبان - آذر
جشنواره مستند آمستردام (هلند)
جشنواره فیلم کوتاه و مستند بیلبائو (اسپانیا)
جشنواره سه قاره نانت (فرانسه)
جشنواره فیلم کوتاه تهران (ایران)
جشنواره فیلم کوتاه بریستول (انگلستان)
اینترفیلم-جشنواره فیلم کوتاه برلین (آلمان)
جشنواره مستند مونترال (کانادا)
جشنواره مستند کپنهاگ (دانمارک)
جشنواره فیلم کوتاه اروپایی برست (فرانسه)
فیکه-جشنواره فیلم کوتاه اوورا (پرتغال)
جشنواره فیلم کوتاه سیه نا (ایتالیا)
جشنواره مستند بیروت (لبنان)
جشنواره فیلم مستقل بارسلون (اسپانیا)
جشنواره فیلم کوتاه سانتیاگو (شیلی)
هفته فیلم کوتاه رگنزبورگر (آلمان)
جشنواره مستند شادو (هلند)
جشنواره فیلم کوتاه اینکورت (اسپانیا)
جشنواره فیلم کوتاه وینترتور (سوییس)
جشنواره فیلم کوتاه آسیانا (کره جنوبی)
جشنواره فیلم کوتاه آلترناتیو (رومانی)
جشنواره مستند ماریبور (اسلوونی)
جشنواره فیلم کوتاه ازمیر (ترکیه)
جشنواره فیلم کوتاه کورتوایمولا (ایتالیا)
دسامبر December / آذر - دی
جشنواره فیلم دوبی (امارات متحده عربی)
جشنواره مستند اجتماعی دی پوپولی (ایتالیا)
جشنواره فیلم کوتاه کلن (آلمان)
جشنواره فیلم کوتاه لوون (بلژیک)
جشنواره فیلم کوتاه پوتنزا (ایتالیا)
جشنواره فیلم کوتاه ریودوژانیرو (برزیل)
جشنواره مستند گوانگژو (چین)
جشنواره فیلم کوتاه توس کورت (فرانسه)
با سپاس
میلاد صیاد - فیلمساز
منبع: پایگاه خبری فیلم کوتاه
جشنواره فیلم فجر، معتبرترین حشنواره سینمایی داخلی است.
در طی سالیان اخیر بسیاری از جشنواره های میان رده که توسط ارگان، نهاد و سازمان های دولتی و غیر دولتی برگزار میشد، به دلیل شرایط اقتصادی و متاسفانه قرارگیری موضوعات فرهنگی در پایین ترین ردیف بودجه همه ی سازمان ها، منحل یا متوقف شد. در اینجا لیست 14 جشنواره فیلم دایر در سال 1397 به اعلام سازمان امور سینمایی و صمعی و بصری را ذکر خواهم کرد. امیدوارم در سال آینده از تعداد آن ها به هر دلیلی کاسته نشود.
فروردین - جشنواره بین المللی چهلچراغ / فیلم کوتاه، مستند و داستانی
اردیبهشت - جشنواره فیلم فجر بخش بین الملل / فیلم های بلند سینمایی
اردیبهشت - جشنواره منطقه ای ژیار / فیلم کوتاه و عکس
خرداد - جشنواره خلق ایده ملی / کارگاه ایده پردازی و فیلم نامه نویسی
تیر
مرداد - جشنواره ملی رضوی / پویانمایی، فیلم کوتاه، مستند و داستانی
مرداد - جشن دنیای تصویر تندیس حافظ / جشن
شهریور - جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان / فیلم های بلند، پویانمایی و داستانی
شهریور - جشنواره ملی روستایی و عشایری / فیلمنامه، فیلم کوتاه، مستند و داستانی
شهریور - جشنواره ملی چابهار / فیلم کوتاه
مهر
آبان - جشنواره بین الملی فیلم کوتاه تهران / فیلم کوتاه، مستند و داستانی
آبان - جشنواره بین المللی رشد / فیلم های بلند و کوتاه، مستند، داستانی، علمی و آموزشی، پویانمایی
آذر - جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران / فیلم های بلند و کوتاه، مستند
آذر - جشنواره فردوسی / فیلم کوتاه، مستند و داستانی
دی
بهمن - جشنواره فیلم فجر / فیلم های بلند سینمای ایران
اسفند
از آنجایی که هر لحظه امکان کنسل شدن، عدم اطلاع رسانی مناسب، تغییر تاریخ برگزاری و حتی پایین آمدن سایت جشنواره (!) و تصادفا جا ماندن شما از جشنواره وجود دارد، در صورتی که آدرس لینک ها به سایت ارجاع داده نشد، لطفا جستجویی درخور برای یافتن جشنواره انجام دهید. نا امید نشوید، اگر قرار به برگزاری جشنواره باشد، آن را پیدا خواهید کرد.
در جایگاه یک بلاگر سعی خواهم کرد جشنواره های ریز و درشت دیگر داخلی را در آینده ای نزدیک معرفی کنم.
با سپاس
میلاد صیاد - فیلمساز
برای ساخت فیلم خوب به سه چیز بیشتر احتیاج نیست: دکوپاژ، بازیگر و از همه مهمتر فیلمنامه خوب.
سعید روستایی در یادداشتی به بهانه اکران فیلمهای کوتاهش در گروه «هنر و تجربه» نوشته است:
سینما برای من با نفیهای متوالی آغاز شد. زمانی که طرحهای مختلف را در سرم مرور میکردم و گاهی روی کاغذ میآوردمشان و هیچکدام آن چیزی نمیشدند که من به خاطرش سینما را انتخاب کرده بودم، اولین جرقه با ایده «شنبه» شروع شد. هرچند که معتقدم بدترین روزهای زندگیام روزهای فیلمبرداری فیلم کوتاه «شنبه» بود ولی بار مشکلات فیلمبرداری را فیلمنامه به دوش کشید و این رأی قاطع سینما در ذهنم حک شد که برایساخت فیلم خوب به سه چیز بیشتر احتیاج نیست: دکوپاژ، بازیگر و از همه مهمتر فیلمنامه خوب.
«شنبه» تحسین شد و من برای ادامه مسیرم مصمم و آماده.
فیلمنامه «مراسم» را برخلاف اولی در خلوت نوشتم و زمانی که پس از اتمام نگارش بهحسب معمول فیلمنامهرا برای نظرخواهی به دوستانم دادم، با یک نظر واحد مواجه شدم: «هر چه سریعتر بسازش»
کمترین دستاورد «مراسم» برای من تندیسهای مختلف فیلم کوتاه بود و بیشترینش تثبیت راهی که انتخابش کرده بودم.
با «خیابان خیلی خلوت» و در غیاب ستونهای جهان سینماییام هنوز گویی از پس روایت و ساخت جهانیهمعرض زندگی بر آمده بودم، هرچند شرایط فیلمبرداری و بودجه اصلاً اجازه نمیداد کاری را که در ذهن دارم انجام دهم و فیلمی را که حداقل بیست روز برای فیلم برداریش زمان لازم بود در هفت روز به اتمام رساندیم.
حالا آنچه احتیاج به پوستاندازی داشت، مدیوم بود. ماهیهای پرورشی آماده رها شدن در دریا بودند و من در تدارک «ابد و یک روز».
فیلمنامه نویس و کارگردان، متولد 23 مرداد 1368 در تهران است.
او فارغالتحصیل رشته کارگردانی از دانشگاه سوره است و ساخت پنج فیلم کوتاه را در کارنامه خود جای داده است؛ که پر افتخارترین آنها فیلم کوتاه «مراسم» است. او در اولین حضور خود با فیلم بلند «ابد و یک روز» توانست سینمای ایران و سینماگران را تحت تاثیر قرار دهد و با ساخت این فیلم موفق به کسب ۹ سیمرغبلورین از جشنواره فیلم فجر شد.
سعید روستایی در جلسه پرسش و پاسخ بعد از فیلمش در کاخ جشنواره فجر گفت: «در راه ساخت این فیلم به هیچ جایزه ای فکر نمی کردم زیرا من واقعیتها را به تصویر کشیدم. چیزی که مخاطب در این فیلم می بیند یک واقعیتی است که در جامعه ما امروز به شدت وجود دارد. من به عنوان یک کارگردان در مراحل تحقیق برای نوشتن فیلم نامه با موردهای مختلفی روبه رو شده بودم که از جمله این موارد می توانم به روبه رو شدن با پدری ۸ پسر معتاد دارد و یا پدری که مواد مخدر را در قُنداق نوزدان دوقلوی خود مخفی کرده بود.»
او از منتقدین سرسخت سیاستهای انجمن سینمای جوان بود و در جلساتی که بعد از موفقیت فیلم اولش حضور داشت همیشه به «از بین بردن رغبت در فیلمسازان جوان» به مدیران انجمن گلایه کرده است.
آنچه که واضح است، ورود نسل جدید فیلمسازان و بازیگران به سینماست و ناگزیر این جامعه سینماست که جلوی این خیل عظیم از استعداد، توانایی، سواد و نوآوری کمر خم خواهد کرد. اعطای 9 سیمرغ به روستایی نه تنها اشتباه نبود، بلکه تلنگری به کلیشه، سبک های منسوخ، داستان و ایده های بدون جذابیت فیلمسازان امروز است که باید آن را به فال نیک گرفت. فیلم روان و بی لکنت روستایی همان چیزی بود که سینمای این روزهای ما به آن نیاز دارد.
با سپاس
میلاد صیاد - فیلمساز
منابع:
باشگاه خبرنگاران جوان (خلاصه بلاگر)
فیلسین (خلاصه بلاگر)
مرجع سینما و تلوزیون ایران - منظوم (خلاصه بلاگر)
پایگاه خبری-تحلیلی مشرق نیوز (خلاصه بلاگر)
فرهادی کلاس درس سینماست
از وقتی فرهادی را شناختم، سبکش برایم خاص بود. جدایی نادر از سیمین او را به جایگاهی که باید رساند. حالا او افتخار و جلودار سینمای ایران است. همیشه برایم سوال بود که چه چیز او را متمایز می کند؟چرا او می تواند به این سادگی داستان روایت کند؟چرا فرم ساخت او اینقدر خودمانی است؟چراهای زیادی برای او هست، ولی من فکر می کنم جواب آن ها یک چیز بیشتر نیست. جوابی که چند صفحه ای درازا دارد.
روی واژه "من" تاکید میکنم، این نتیجه گیری و برداشت "من" از فرهادی ست و صرفا در مورد زاویه ی دیدم نسبت به سینمای او خواهم نوشت.
پشت او، یک تیم قدرتمند و با تفکر حرفه ای در تولید مشارکت می کنند.
اگر قصد دارید زمانی شما هم در جایگاه فرهادی قرار بگیرید، باید بتوانید قبل از کارگردان شدن یک مدیر موفق شوید. کسی که برای هر اقدامی در هنگام تولید از پیش برنامه ریزی داشته و برای تمامی اتفاقات آمادگی لازم و کافی را دارد. یکی از راه های آشنا شدن با فرآیند تولید دستیار کارگردان بودن است. البته این تنها راه برای آموختن تجربه و علم در این حوزه نیست. فیلم خودتان را بسازید، حتی برای خودتان!
با سپاس
میلاد صیاد - فیلمساز
فیلم کوتاه یا بلندتان را در سینما خواهند دید.
گروه سینماهای «هنر و تجربه» تلاشی برای نمایش آن دسته از فیلمهای با ارزشی در میان فیلمهای غیرتجاری است که اکرانشان می تواند جایگاه شایسته و درخور سازندگان آنها را در جامعه سینمایی روشن کند و به ارتقای دانش سینمایی تماشاگران و ارتقای کیفیت هنری سینمای ایران کمک کند.
در این طرح «فیلم هنری» به اثری سینمایی (در هر قالب زمانی کوتاه و بلند و داستانی و مستند و انیمیشن و…) گفته می شود که فرم و محتوای آن تمایلات و حساسیتها و کنجکاویی های زیبایی شناسانه تماشاگران را برانگیزد و ذوق و سلیقه بصری آنان را ارتقا دهد. «فیلم تجربی» نیز به فیلمی اطلاق میشود که شیوههای تازهای در بیان و روایت سینمایی در آن تجربه شده باشد که سینمای تجاری و عامهپسند به سوی آن نمی رود. البته برخی از فیلمهای متفاوت و برتر سینمای بدنه هم که حاوی جنبههای هنری و تجربی هستند و به دلیلی امکان این را دارند که جایی در اکران سینمای بدنه پیدا کنند، می توانند در چارچوب این طرح نیز به نمایش درآیند.
گروه سینماهای هنر و تجربه از سازندگان این گونه فیلمها که تا کنون امکان اکران آنها را نیافتهاند و یا اصولاً مایلند که فیلمشان در این گروه سینمایی نمایش داده شود دعوت می کند آثار خود را به دبیرخانه این گروه ارائه دهند. شرایط ارائه، پذیرش و اکران فیلمها در این گروه از این قرار است:
1. هر شخص حقیقی یا حقوقی میتواند فیلم خود را متقاضی نمایش در اکران گروه سینماهای هنر و تجربه نماید.
2. دریافت پروانه نمایش فیلم از سازمان سینمایی کشور از ضروریات نمایش فیلم در این گروه سینمایی است.
3. درخواست برای نمایش فیلم در این اکران توسط مالک یا نماینده رسمی ایشان عملی است.
4. موافقت با نمایش فیلمها در این طرح بر اساس نظر اعضای شورای سیاستگذاری طرح امکانپذیر است.
5. رعایت استانداردهای فنی فیلمها (کیفیت صدا و تصویر) برای احترام به حقوق مخاطبان از الزامات پذیرش نهایی فیلمها است .
6. هزینه کمک مالی به هر فیلم بلند سینمایی برای تبلیغات و اطلاعرسانی از محل بودجه این طرح پیشبینی شده و شورای سیاستگذاری بر اساس پیشنهاد مدیریت اجرایی میزان این کمک مالی را به فیلمها تعیین خواهد کرد. مبلغ تعیین شده توسط واحد تبلیغات طرح هزینه خواهد شد.
7. هزینه کمک مالی به هر فیلم مستند برای آمادهسازی آن ۲۰ میلیون ریال است.
8. هزینه کمک به هر فیلم کوتاه برای آمادهسازی آن ۵ میلیون ریال است.
9. مدیریت اجرایی طرح از هر گونه مشارکت سینماگران و مالکان فیلمها در تبلیغات و اطلاع رسانی فیلمشان استقبال میکند.
10. ارائه نسخه دیجیتال استاندارد فیلم ها برای نمایش در سینماها توسط مالکان فیلمها ضروری است و بودجهای در این زمینه در طرح پیشبینی نشده است.
11. فروش بلیت به هر میزان در سالنهای سینمای طرح جزو حقالسهم مالک فیلم است و سهم سینماها از بودجه این طرح پرداخت خواهد شد.
12. نحوه چینش، آغاز، ادامه و پایان اکران فیلمها در آییننامه جداگانهای اعلام می شود.
13. فرآیند آمادهسازی، تبلیغات و پخش فیلمها توسط مدیریت اجرایی طرح و طی قراردادی با مالک یا نماینده رسمی ایشان انجام خواهد شد.
14. زمان آغاز اکران فیلمهای هنر و تجربه پس از مشخص شدن سالنهای سینمای گروه در تهران و هماهنگیهای لازم با شورای صنفی نمایش متعاقباً اعلام خواهد شد. بدیهی است در صورت اعلام آمادگی سالنهای نمایش فیلم در هر نقطه از سراسر کشور مدیریت اجرایی نسبت به نمایش فیلمهای طرح در آن سینماها اقدام خواهد کرد. متقاضیان میتوانند فیلم خود را در ساعات اداری به دبیرخانه گروه سینماهای هنر و تجربه تحویل دهند یا به صندوق پستی دبیرخانه ارسال نمایند.
تهران ، خیابان دکتر فاطمی غربی، نرسیده به سیندخت، روبروی بیمه ایران، پلاک ۲۲۴
صندوق پستی ۱۵۸۱/۱۴۱۵
کد پستی ۱۴۱۸۶۵۳۱۳۱
تلفکس ۶۱-۶۶۴۳۵۶۶۰
www.aecinema.ir
info@aecinema.ir
منبع: سایت رسمی گروه سینماهای هنر و تجربه
روزهای اول بدست آوردن اطلاعات برایم خیلی سخت بود. تقریبا هیچ جا هیچ چیز درباره ی اینکه از کجا باید شروع کرد، چه کتابی خواند و اینکه کلاس ها کجا هستند یا جشنواره ها کی برگزار می شوند نبود، و اگر هم بود شاید صلاح بود که دیده نشود. آن هایی که مو را از لای ماست بیرون کشیده بودند هم اطلاعات ضد و نقیض می دادند. سایت های رسمی بسیار ضعیف بودند و عملا اخباری در آن ها موجود نبود.
امروز سایت ها و رسانه های مربوط به سینمای ایران را به شما معرفی میکنم. بعدا در مورد تئاتر داخل کشور و سپس سینمای برون مرزی صحبت خواهم کرد.
Iranian National School of Cinema
Iranian Youth Cinema Society
Documentary & Experimental Film Center
Farabi Cinema Foundation
Iranian Organization of Cinema and Audiovisual Affairs
Technology Development and Cinema Research Organization
Art & Experience Cinemaَ
The Iranian Alliance of Motion Pictures Guildsaneh Cinema
بخش های مختلف این نهاد صنفی را به اختصار توضیح می دهم:
مراجع داوری خانه سینما:
وظیفه اصلی هیات داوری تسهیل حل و فصل اختلافات و دعاوی میان اعضای تشکل های صنفی خانه سینما و یا دیگر اشخاص حقیقی و حقوقی که اختلاف مطروحه مربوط به فعالیت های سینمایی آنان است.
شورای صنفی نمایش:
برای نظارت بر ثبت و حسن اجرای قرارداد های منعقده سینمایی بین تولید کنندگان، توزیع کنندگان و سینماداران و حل اختلاف آنان و با هدف امکان گردآوری اطلاعات و پردازش و ارائه آن به صاحبان فیلم و سینما ، شورای صنفی نمایش با ترکیبی از نمایندگان سینماداران ، تهیه کنندگان و کارگردانان و یک نماینده از طرف اداره کل نظارت و ارزشیابی از سال 1381 در خانه سینما ایجاد شد.
بانک فیلمنامه ایران:
برای صیانت از حقوق مادی و معنوی فیلمنامه نویسان، بانک فیلمنامه ایران از سال 1377 شروع به فعالیت کرده است. اعضای هیات عامل بانک فیلمنامه را نمایندگانی از صنوف فیلمنامه نویسان، کارگردانان و تهیه کنندگان تشکیل می دهند.
این بانک کار ثبت آثار نویسندگان را بر عهده دارد. همچنین وظیفه تعیین سیاست و راهبرد و نیز رسیدگی کارشناسانه در خصوص اختلافات حقوقی و فنی فیلمنامه های ثبت شده در صورت ارجاع مواردی از سوی شورای داوری برعهده بانک است.
امور رفاهی و بیمه هنرمندان:
این بخش پیگیری اموری همچون بیمه تامین اجتماعی، بیمه حادثه و درمان تکمیلی، طرح معمرین، طرح تکریم و ... را بر عهده دارد.
کارت نظام سینمایی:
شماره نظام سینمایی شماره ای است که معرف اعضای تشکل های عضو خانه سینماست. این شماره در کارتی دو زبانه با مشخصات نام و نام خانوادگی، نشان خانه سینما، شماره ملی، عکس عضو و عنوان حرفه با امضای مدیر عامل خانه سینما و دارای اعتبار سه ساله صادر می شود.
رویدادهای فرهنگی هنری برگزار شده توسط خانه سینما
- جشن اصناف: به منظور قدردانی از تلاش و کوشش و حضور موثر صنوف خانه سینما و همچنین سپاس از افراد موثر و پیشکسوت در عرصه سینما، هر سال برگزار می شود.
- جشن سینمای ایران: خانه سینمای ایران با برگزاری جشن سینمای ایران به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی هنری غیر دولتی، به بهترین های رشته های مختلف سینمایی که توسط خود اهالی سینما قضاوت می شود تندیس شایستگی اهدا می کند.
- جشن کتاب سال سینمای ایران: برگزاری جشن کتاب سال سینمای ایران از سال 1386 با هدف گرامی داشت کوشش های عرصه فرهنگ مکتوب سینمای ایران از دیگر فعالیت های خانه سینماست که تقریباً هر دوسال یکبار برگزار می شود .
- تالار سیف اله داد: این بخش فعال خانه ی سینما همواره آماده برگزاری گردهمایی ها و مجامع عمومی اصناف است و در زمان برگزاری جشن سینمای ایران نیز میزبان داوران جشن سینمایی است. تالار سیف اله داد محل برگزاری بسیاری از نشست های مطبوعاتی، تخصصی، کارگاه ها، کنفرانس های مختلف، نمایش های خصوصی صنفی و ... بوده است.
Tehran Art University
Tehran University
Soore University
Iran Cinema Museum
در پایان این نکته را یادآور می شوم که شناخت این سایت ها به شما کمک خواهد کرد که از مهم ترین اخبار و رویدادهای سینمای ایران مطلع شوید. این اخبار اغلب در حوزه ی اداری ست و شما را به سمت آشنایی هر چه بیشتر با نهادهای آموزشی، سازمان های دست اندر کار، شرایط و قوانین، مجوز ها و دیگر فرآیندهای مرتبط با تولید و نمایش سوق می دهد. در مطالب بعدی رسانه های سینمایی و سایت های مرتبط با جشنواره های داخلی را معرفی خواهم کرد.
با سپاس
میلاد صیاد - فیلمساز
هر بازیگر ابتدا باید بتواند کاراکتر خود را به درستی درک کند و سپس در تعامل با سایر بازیگران، به درستی به ایفای نقش بپردازد.
یکی از جدی ترین تحقیقات من برای شروع کلاس بازیگری در همین نقطه شروع شد. بگذارید چند تا سوال مطرح کنم. چرا می خواهید بازیگر شوید؟دلیل واقعی آن چیست؟چه تصوری از بازیگر شدن دارید؟
سینما را دوست دارم. از بچگی عاشق سینما بودم. تمام فامیل مرا فیلم صدا می کردند. دوستانم همگی متفق القول به من می گویند که تو در بازیگری استعداد داری.
بازیگر مشهور است. بازیگر محبوب مردم است. خوش لباس، خوش پوش، پولدار و همه چیزشان خوب است. بازیگری لاکچری ست. این ها را در این سال ها گفته و شنیده ام.
برای اینکه متن را آغاز کنم دوباره چند سوال می پرسم.
برای بازیگر شدن چه چیزهایی نیاز است؟برای تبدیل شدن به یک بازیگر باید چه کارهایی را انجام دهم؟
اصلا از یک کنار می گویم. بیایید سینما و تلوزیون را از یکدیگر جدا کنیم. فرق های بین این دو واضح است. کوچکترینش این است که ساخته ی سینما به اسکار، کن و ونیز می رود و ساخته ی تلوزیون را مردم داوری می کنند. تلوزیون مردمی تر از سینما است و البته این خاص کشور ما نیست. پس از این که این دو را جدا کردیم، من از سینما می گویم. ساخته های سینمایی ده سال اخیر ایران را بررسی کنید. چند بازیگر به این حوزه ورود کرده اند؟نوید محمد زاده؟پریناز ایزدیاز؟نازنین بیاتی؟ساعد سهیلی؟محسن کیایی؟بهاره کیان افشار؟پژمان جمشیدی؟دیگر اسم نمی برم، اما چندتایی دیگر بیشتر نیستند. حالا در همین ده سال بررسی کنید که چند بازیگر که سابقه ی کاری مشابهی را داشته اند معلق شده اند؟عدم وجود فیلم نامه مناسب، عدم موافقت بازیگر با دستمزد، عدم وجود ارتباطات مناسب بازیگر با جامعه سینما، افت کیفیت بازیگری، ورود موج سینمای گیشه ای یا حتی خالتور! (که در سالیان اخیر کمتر شاهد آن بوده ایم) و حتی ورود به حاشیه و گاها دلایل شخصی باعث این تعلیق ها شده اند. گاها بازیگر هیچ تقصیری برای به حاشیه رانده شدن نداشته است. دوباره می گویم که این خاص سینمای ایران نیست. با یک حساب سرانگشتی متوجه می شویم که گنجایش ورود بازیگر به این حوزه با توجه به تعداد ساخته های سینمایی بسیار محدود است. یک دهه واقعا زمان زیادی است. یک دهه ورود یک نسل جدید به سینما را رقم می زند. جوان هایی که با استعداد، به روز، پر انگیزه و خلاق هستند و این عرصه رقابت را سخت و سخت تر می کند. البته اتفاق خوب این روزها، سینمای هنر و تجربه است که فرصت نمایش و دیده شدن را به بازیگران، فیلمسازان مستقل و خصوصی، تازه کارها و حتی پیشکسوتانی که دلشان جوان است! داده است.
ورود به این تنگ راه، اگر بخواهیم یکبار هم که شده از پارتی بازی و مافیا صحبت نکنیم، شدنی ست اما راهی جز تلاش بی وقفه و مستمر ندارد. به هیچ وجه! می خواهید بیننده را متاثر کنید، به وجد بیاورید و با او ارتباط برقرار کنید؟ واقعا می خواهید شما همان آدم باشید؟ بر خلاف تصور، راه این یک مورد شایسته سالاری ست. شایسته سالاری نشات گرفته از تلاش، از تئاتر، از تمرین مستمر روزانه بدن، بیان و میمیک.
خب، صبر کنید! می دانم آنچه که گفتم این روزها خیلی کم پیدا می شود، اما بیایید واقع بین باشیم، هنر اصل است اما اگر بازیگر در سینمای ایران بخواهد از بازیگری اش پول در بیاورد چاره ای جز ارتباط با فرم های مختلف ساخت، نگارش های متفاوت و کارگردان های مردم پسند ندارند. حرف من را بد تفسیر نکنید.سینما برای مردم است. مردم هستند که از سینما درخواست می کنند و نویسنده، کارگردان، بازیگر و دیگر خدمتگذاران این حوزه باید آن را هوشمندانه دریافت کنند. آنچه که ساخته شده و به نمایش در می آید خواسته ی مردم است. سینما را شخصی سازی نکنیم. سینما ابزار سرگرمی ست. این سرگرمی ها هستند که روایت متفاوت دارند. هرکس قصه ای را دوست دارد. سینمای واقع گرا با کلاس تر از سینمای کمدی نیست. فقط مخاطبش فرق دارد. همان مخاطب سینمای واقع گرا، سینمای کمدی را هم می بیند.
از بحث دور نشویم. مثل هر تخصص دیگر، باید علم بازیگری را آموخت. بگذارید خیلی خیلی راحت بگویم. اساتید در ورکشاپ های بازیگری مختلف چندان متفاوت با یکدیگر صحبت نمی کنند. پس نگویید کدام کلاس بهتر است و کدام بدتر!
تئوری ها در محتوا 90 درصد شبیه هم هستند. یادگیری و هنرجوی سخت کوش بودن با شماست؛ این که بخواهید بعد از آن کلاس مسلط به علم بازیگری، پا به دنیای سینما بگذارید. یکبار کلاس بازیگری رفتن کافیست مگر آنکه شما درست گوش نکرده و تمرین نکرده باشید. اگر تلاش نکنید، صدها ورکشاپ هم از شما بازیگر نخواهد ساخت. بهتر است پول، انرژی و زمان خود را تلف نکنید و همین الان سراغ کار دیگری بروید! شما اینکاره نیستید.
گول افراد سودجو را نخورید! با شرکت در این کلاس شما را به فلانی معرفی خواهیم کرد! بعد از این ورکشاپ شما در یک کار سینمایی بازی می کنید! میخواهید بازی کنید؟40 میلیون پول بدهید و بروید جلوی دوربین!
هیچ کدام از این وعده ها به جایی نمی رسد. این افراد خائن و دزد در روز روشن هستند! مجبورم واضح تر بگویم تا سوء تفاهم نشود، روی صحبتم با اساتید بزرگواری نیست که بعد از ورکشاپ، تئاتری با منتخب های کلاس شان برگزار می کنند، که این کار بسیار مفید و انگیزه بخش ست.
سرآخر؛ دیده شدن، روی صحنه تشویق شدن و تا کمر برای مخاطبان خم شدن، هدیه گرفتن گل از یک طرفدار، جیغ و هورا کشیدن شان، واقعا زیباست. نترسید. اگر برای این ها بازیگری را دوست دارید، خیلی هم خوب است. این ها دلایل بسیاز خوبی برای آکتور شدن است؛ پس برایش تلاش کنید. در اولویت تان، اولین تان، نه یک سرگرمی!
با سپاس
میلاد صیاد - فیلمساز
از وقتی به خاطر دارم عکس برگردان های آدامس که معمولا فوتبالی بودن را جلوی پروژکتور دست سازم می گرفتم و با یک ذره بین روی دیوار پخشش می کردم. واقعا ذوق زده می شدم. نمی خواهم ایجا درباره خاطراتم صحبت کنم. اینجا هستم تا برای هرکس که می خواهد خلق کند، سینماگر یا فیلم ساز شود، دوربین به دست بگیرد یا حتی بازیگر شود، بنویسم. همین اول بگویم که به هیچ وجه تخصصی حرف نمی زنم و سر و کارم با افراد تحصیل کرده ی این رشته نیست. پس لطفا به مختصات و ویژگی های یک کارگردان، نویسنده، بازیگر و دیگر عوامل این حوزه ورود نکنید. مثلا نگویید برای اینکه بازیگر شوی باید فلان و بهمان کنی و خاک صحنه بخوری. بله درست است. اما اینجا برای یک تازه کار مثل خودم می نویسم که فقط می خواهد خلق کند، با زبان خودش، با سلیقه و چاشنی خودش. همین و تمام.